Regio- Binnenkort kunnen de eikenprocessierupsen (EPR) weer voor overlast zorgen. Als mensen in contact komen met de brandhaartjes van de rups, kunnen ze (hevige) jeuk en uitslag krijgen. Uit onderzoek van de GGD blijkt dat in 2012 ruim 12.000 mensen uit Overijssel aangaven naar de huisarts te zijn geweest met klachten door de rups.
Een eikenprocessierups heeft wel 700.000 brandharen. Deze haartjes zijn erg klein. Met hun weerhaakjes dringen de pijlvormige brandharen bij aanraking gemakkelijk in de huid, ogen en luchtwegen. Als mensen in contact komen met deze haren, kunnen ze vervelende klachten geven. De rups leeft in eikenbomen. Na een aantal vervellingen komen groepjes rupsen samen en vormen grote nesten op de stammen van eikenbomen. In eikenlanen geven ze vaak overlast. ’s Nachts gaan de rupsen in een rij (in een ‘processie’) op zoek naar voedsel. De overlast van de haren van de rups start in mei en duurt tot oktober.
Klachten
Mensen kunnen jeuk, bultjes, blaasjes of rode plekken en ontstekingen op de huid krijgen na contact met de haren. Maar ook rode, dikke of ontstoken ogen. Verder kunnen ook verschijnselen optreden die lijken op een verkoudheid: een loopneus, kriebel in de keel, hoesten, moeilijk slikken en kortademigheid. Koorts en algehele malaise zijn ook klachten die op kunnen treden. GGD IJsselland en GGD Twente hebben onderzoek gedaan naar het aantal mensen dat met klachten naar de huisarts gaat. Uit de gezondheidsmonitor onder volwassenen in 2012 blijkt dat ruim 12.000 Overijsselse inwoners aangeven dat ze naar de huisarts zijn geweest met EPR-gerelateerde klachten.
Problemen voorkomen
Om overlast en klachten te voorkómen, is het belangrijk dat inwoners en recreanten de rups ‘kennen’. Het belangrijkste is: laat de nesten met rust en raak de rupsen niet aan. In de folder ‘Eikenprocessierups’ van het RIVM staat meer informatie om klachten te voorkomen en te behandelen.
De GGD adviseert aan gemeenten om de eikenprocessierups te blijven monitoren, beheersen en bestrijden in gebieden met veel publiek. Het doel van het bestrijden is het beheersbaar houden van de hinder en niet het ‘weg bestrijden’ van de rups. Belangrijk is dat er bestreden wordt op plaatsen waar veel mensen komen.
